Αγάπη, πάθος, φόβος, πόνος, αίμα.

Όλα συμβολίζονται με το πιο έντονο απ’ τα χρώματα, το κόκκινο, επειδή οι άνθρωποι που ζουν με πάθος, ζουν σε… φόντο κόκκινο.

Το 1967 ένας στρατιώτης της ελληνικής μεραρχίας φεύγει από την Κύπρο χάνοντας για πάντα την εφηβική του αγάπη. 41 χρονιά μετά, μαθαίνει πως άφησε πίσω του πολύ περισσότερα.

Μια γυναίκα που βρίσκεται αιχμάλωτη σε ένα νεκρό γάμο, αλλά ταυτόχρονα στη δίνη ενός παράφορου και απαγορευμένου έρωτα. Ενός έρωτα καταδικασμένου, που θα οδηγήσει δύο αδέλφια σε μια θανάσιμη σύγκρουση. 

Όταν το ένα μας πόδι πατά στο πάθος, το άλλο σίγουρα βρίσκεται στο λάθος. Αλλά, μακριά απ’ το πάθος και το λάθος είναι μόνο οι πεθαμένοι. Οι ζωντανοί είναι καταδικασμένοι να βιώνουν την υπέρτατη ευτυχία ενός έρωτα που γεννιέται αλλά και το βαθύ πόνο που αφήνει πίσω της μια αγάπη που πεθαίνει, ή, ακόμα χειροτέρα, μια παντοτινά απαγορευμένη και ανεκπλήρωτη αγάπη.

Χαρά και δάκρυ, αγάπη και πόνος, είναι όλα ζωγραφισμένα σε… φόντο κόκκινο!